در ۲۹ مارچ، فلسطینی‌های گرسنه برای دریافت کمک‌های غذایی که پس از مدت‌ها انتظار به غزه رسیده بود، در خیابان الرشید شهر غزه در صف ایستاده بودند که نیرو‌های اسرائیل به سوی آنها شلیک کردند. این یک جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت است. آیا ظالمانه‌تر و تاسف برانگیزتر از این هم هست که مردمی به شدت گرسنه برای دریافت غذا در صف بایستند و به ضرب گلوله کشته شوند؟
دیدارنیوز: این مطلب را با ترجمه اختصاصی دیدار بخوانید با این توضیح که لزوما مطالب درج شده در این مقاله مورد تایید دیدار نیست و تنها جهت اطلاع خوانندگان منتشر شده است.
منبع: میدل ایست آی
نویسنده: عثمان مقبل (۱)
مترجم: حمید رضا بابایی
اسرائیل بیش از ۱۰۰ فلسطینی گرسنه و درمانده را که در غزه در صفوف غذا ایستاده بودند، قتل عام کرد. اگر اسرائیل برای این کشتار تنبیه نشود، دولت‌های خودکامه در جهان تشویق خواهند شد به رویکرد خود ادامه دهند. اگر مردم گرسنه اوکراین در صفوف غذا به ضرب گلوله کشته شده بودند، غرب از آن به عنوان جنایت جنگی یاد می‌کرد که البته درست بود. همین طور اگر نظامیان ارتش سوریه به سوی مردم شلیک کرده بودند، آمریکا و بریتانیا آن را به عنوان اقدامی خشونت‌آمیز محکوم می‌کردند که البته باز هم حق داشتند.
اما وقتی مردم در غزه در صف غذا ایستاده‌اند، آمریکا صرفا خاطرنشان کرده است، این اقدام روند مذاکرات صلح را پیچیده خواهد کرد. فراموش نکنیم که سازمان ملل هشدار داده غزه با شدیدترین قحطی دست و پنجه نرم می‌کند به گونه‌ای که مانند آن در تاریخ ثبت نشده است.
در ۲۹ مارچ، فلسطینی‌های گرسنه برای دریافت کمک‌های غذایی که پس از مدت‌ها انتظار به غزه رسیده بود، در خیابان الرشید شهر غزه در صف ایستاده بودند که نیرو‌های اسرائیل به سوی آنها شلیک کردند. بنا بر اعلام مقامات بهداشتی غزه، در این حمله، دست‌کم ۱۱۲ نفر کشته و ۲۸۰ تن دیگر زخمی شدند که اکثر آنها هدف گلوله قرار گرفته‌اند.
فارِس اَفنا مدیر بخش خدمات آمبولانس در بیمارستان کمال عدوان غزه می‌گوید، نیرو‌های امداد که به خیابان الرشید رسیده بودند، شاهد اجساد ده‌ها یا صد‌ها نفر بودند که در خیابان قرار داشتند. وی افزود برخی مجروحین را باید با گاری به بیمارستان منتقل می‌کردند، زیرا تعداد آمبولانس‌ها برای انتقال آنها کافی نبود.
ادعا‌های دیگری هم حاکی است افراد کمی هدف گلوله قرار گرفتند و بیشتر قربانیان به دلیل وحشت و ازدحام ناشی از تیراندازی، کشته شده‌اند. به هر حال اگر به سمت مردمی که برای غذا در صف ایستاده بودند، تیراندازی نشده بود، کسی کشته نمی‌شد.
شدیدترین رفتار غیرانسانی
این یک جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت است. تنها یک سند نیست که بر قانون بین‌المللی بشردوستانه و همچنین قانون بین‌المللی حقوق بشر تصریح کند، بلکه یک سری پیمان‌ها، کنوانسیون‌ها، رسوم و استاندار‌های شناخته شده بین‌المللی هستند که بر این قوانین صحه گذشته‌اند. در هر یک از این منابع، آشکارا تصریح شده است که در جنگ‌ها باید حق مردم برای دسترسی به کمک‌های امداد لحاظ شود و این که مراکز توزیع این اقلام و همچنین افراد غیرنظامی نباید هدف حملات نظامی قرار گیرد.
غرب از منظر اخلاقی نمی‌تواند همچنان از مسئولیت خود برای برجسته سازی نقض حقوق مردم که در جنگ آسیب دیده‌اند، شانه خالی کند، چه در اوکراین، سوریه یا آن طور که در غزه شاهد بودیم. این که نیرو‌های نظامی مانع از آن می‌شوند مردم عادی از حق خود برای دریافت غذا محروم شوند و با قحطی و گرسنگی شدید دست و پنجه نرم کنند، نقض قانون حقوق بشر، و قانون بشردوستانه است. این اتهامی است که در تهاجم جاری به غزه مطرح شده، به ویژه از جانب گزارشگر ویژه سازمان ملل. آیا ظالمانه‌تر و تاسف برانگیزتر از این هم هست که مردمی به شدت گرسنه برای دریافت غذا در صف بایستند و به ضرب گلوله کشته شوند؟
به عنوان فردی که چندین دهه در امور بشردوستانه و مناقشات فعال و در عین حال شاهد بدترین نوع رفتار‌های غیرانسانی بوده‌ام، مطمئن نیستم که در تمام عمرم، خشونتی سبعانه‌تر از آنچه که در غزه ادامه دارد، دیده باشم. به حوادث خیابان الرشید به جز جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت، هیچ چیز دیگری نمی‌توان گفت؛ و تنها دلیلی که باعث شده، به این اتفاقات با چنین رویکردی نگریسته نشود، مسایل سیاسی است. اما در خصوص کشتار غیرنظامیان بی‌گناه، هیچ ملاحظه سیاسی وجود ندارد.
تهاجم به رفح
وزیر دفاع آمریکا نیز شخصا تصدیق کرده است تاکنون بیش از ۲۵ هزار نفر در فلسطین کشته شده‌اند، آن هم تنها در پنج ماه. (وزارت بهداشت غزه این رقم را ۳۱ هزار نفر اعلام کرده است)
در ۱۰ مارچ بسیاری از مردم در سراسر دنیا روز مادر را گرامی خواهند داشت، حتی در غزه، که در آن تعداد بسیار زیادی از کودکان مادرشان را از دست داده‌اند و بسیاری از مادران هم فرزندانشان در این جنگ بی‌رحمانه کشته شده‌اند. مساله مهم دیگر آغاز ماه مبارک رمضان است که در آن اکثر مردم غزه روزه خواهند گرفت، به نیایش خواهند پرداخت و با حضور در آیین روحانی به خودسازی می‌پردازند. با این حال بنی گانتز یکی از اعضای کابینه جنگ اسرائیل هشدار داده است با آغاز ماه رمضان، احتمالا حمله زمینی به رفح نیز شروع خواهد شد. تمام دنیا از جمله شرکای اسرائیل در واشنگتن با اشاره به احتمال تلفات گسترده غیرنظامی، نسبت به چنین تهاجمی هشدار داده‌اند.
اگر این چنین شود، وحشت ناشی از حملات خیابان الرشید بار‌ها و بار‌ها تکرار خواهد شد. منطقه‌ای که یکی از بیشترین تراکم جمعیت را در جهان دارد، به صحنه جنگ تبدیل خواهد شد، و این یعنی تلفات بیشتر غیرنظامیان و مجروحیت شدید مردم. اگر جامعه جهانی تیراندازی به سوی گرسنگان منتظر در صفوف را به چالش نکشد و با آن برخورد نکند، نیرو‌های نظامی چه دلیلی دارند تا در تهاجم زمینی به رفح، غیرنظامیان را قربانی نکنند؟
چرا دولت‌های کشور‌های مختلف در جهان، به جای کمک مالی برای نجات دادن جان انسان‌ها، همچنان سلاح در اختیار اسرائیل قرار می‌دهند تا به این خشونت‌ها ادامه دهد؟ برای ما که در ماه رمضان امسال روزه می‌گیریم و کسانی هم که روزه نمی‌گیرند، لازم است تا آنجا که می‌توانیم از مردم غزه حمایت و برای پایان دادن به خشونت علیه آنها، دعا کنیم. همچنین باید دعا کنیم تا کسانی که قوانین بین‌المللی حقوق بشر و حقوق انسانی را نقض کرده‌اند، محاکمه شوند. اگر چنین نشود، چگونه می‌توان انتظار داشت در جنگ‌ها آتی در سراسر جهان، نیرو‌های نظامی از غیرنظامیان مانند غزه سوء استفاده نخواهند کرد؟ باید با این بی‌عدالتی‌ها برخورد شود، نه فقط به خاطر مردم غزه که برای تمام بشریت.
۱) عثمان مقبل، مدیر نهاد خیریه اقدام برای بشریت، بزرگ‌ترین سازمان غیردولتی مرتبط با سوریه در انگلیس است. وی، فلسطینی-انگلیسی است.
